Ονομάζομαι Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου, είμαι τυφλή και κάτοχος σκύλου-οδηγού.
Ερευνήτρια στο ΙΤΕ Ηρακλείου, υποψήφια διδάκτωρ στην ιατρική σχολή του
παν/μίου Κρήτης και πρόεδρος της Ελληνικής Σχολής σκύλων-οδηγών «Λάρα».
Ζω στο Ηράκλειο Κρήτης όπου η πρόσβαση του σκύλου-οδηγού επιτρέπεται
παντού. Και στην πολιτισμένη υποτίθεται πρωτεύουσα;
Την πρωτομαγιά, θέλησα να πάω με μια φίλη για φαγητό στην ταβέρνα
«Καλοζύμη» που βρίσκεται δίπλα στο πατρικό μου, στο Χαλάνδρι. Στην είσοδο
της ταβέρνας, ο υπεύθυνος μας πληροφόρησε πως απαγορεύονται τα σκυλιά.
Απαντήσαμε ότι, έτσι κι αλλιώς θα τρώγαμε στην αυλή αφού είχε ωραία μέρα.
Εκείνος, αντέτεινε πως ο σκύλος απαγορεύεται ακόμα και στην αυλή και
πρότεινε να μας βγάλει ένα τραπέζι στο δρόμο!
Φύγαμε και πήγαμε ακριβώς δίπλα στην ταβέρνα «Ιορδάνης». Δυστυχώς κι εκεί,
η ίδια αντιμετώπιση: ο σκύλος δεν επιτρέπονταν ούτε καν στην αυλή.
Κι ερωτώ τους φίλτατους αναγνώστες:
1. Αξίζει ένας άνθρωπος να φάει στο δρόμο, επειδή βλέπει με τα μάτια ενός
σκύλου;
2. Μπορεί ο μάγειρας της εκάστοτε ταβέρνας να μαγειρέψει χωρίς τις
κατσαρόλες του;
3. Εάν ήμουν φορέας της γρίπης των χοίρων και πήγαινα να φάω δίχως να πω
λέξη θα ήμουν εντάξει;
Περισσότερες πληροφορίες για τους σκύλους-οδηγούς στο www.laraguidedogs.gr
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΓΝΩΣΤΟΥΣ, ΣΤΟ FACEBOOK, TO PRESS.GR, KAI
ΟΠΟΙΟ ΑΛΛΟ BLOG ΞΕΡΕΤΕ, ΜΗΠΩΣ ΜΑΘΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΦΕΡΟΝΤΑΙ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ. ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ..
Ευχαριστώ Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου
θεωρήσαμε ότι αυτό το email που λάβαβε απο την Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου
πρέπει να δημοσιευθεί...
την ευχαριστούμε για την πληροφορία
Σάββατο 23 Μαΐου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου