Την 1η Ιουλίου η Ελλάδα σβήνει το τσιγάρο

Η απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους θα είναι μία πραγματικότητα, καθώς ο αντικαπνιστικός νόμος 3730/2008 θα τεθεί σε ισχύ. Τι προβλέπει; Απαγορεύει μεν... αλλά ανοίγει και μερικά παράθυρα... καπνού. Δίνει το περιθώριο να δημιουργηθούν καπνιστήρια ακόμα και σε χώρους που καθόλου δεν έχει θέση το τσιγάρο, όπως είναι τα νοσοκομεία, οι παιδικοί σταθμοί, τα κέντρα υγείας, τα σχολεία κλπ.

Τουλάχιστον έτσι θα μπορούν οι εργαζόμενοι σε αυτά να μην κλείνονται στα γραφεία τους για να ανάψουν τσιγάρο (το 'χουμε δει όλοι) αλλά να πηγαίνουν στους ειδικούς χώρους με τους κατάλληλους εξαερισμούς.

Απαγορεύεται το κάπνισμα σε κλειστούς - δημόσιους ή ιδιωτικούς - χώρους γράφει ο νόμος. Αν όμως το μαγαζί (εστιατόριο, καφέ, μπαρ ή κέντρο διασκέδασης) είναι εμβαδού μέχρι 70 τ.μ τότε ο ιδιοκτήτης μπορεί να το κάνει καπνιστήριο. Αν είναι μεγαλύτερο θα πρέπει να φτιάξει μέσα σε αυτό καπνιστήριο αλλά ακόμα δεν έχει τις προδιαγράφες στα χέρια του.

Στους χώρους εργασίας τώρα - ιδιωτικούς και δημοσιους - ο εργοδότης μπορεί επίσης να φτιάξει αδιευκρίνιστους χώρους για τους καπνιστές καθώς το υπουργείο δεν έχει ακόμα προκαθορίσει πώς πρέπει να είναι αυτοί.

Απαγορεύεται μεν το κάπνισμα σε:
- Δημόσιους ή ιδιωτικούς χώρους εργασίας
- Χώρους μακράς αναμονής του κοινού (αεροδρόμια, σιδηροδρομικοί σταθμοί, σταθμοί λεωφορείων κλπ.)
- Μονάδες παρόχής υπηρεσιών υγείας (νοσοκομεία, ιδιωτικές κλινικές, περιφερειακά και δημοτικά ιατρεία κλπ.)
- Καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (εστιατόρια, μπαρ, καφετέριες, κέντρα διασκέδασης κ.α)
- Χώρους που παρέχεται εκπαίδευση δημόσιοι ή ιδιωτικοί (βρεφονηπιακοί σταθμοί, σχολεία, ΤΕΙ, ΑΕΙ, φροντηστήρια, παιδότοποι κλπ.)
- Μέσα μαζικής μεταφοράς (λεωφορεία, τρένα, πλοία, αεροπλάνα, ταξί)
Αλλά επιτρέπεται στα καπνιστήρια τους!

Οπως αναφέρει ο νόμος σε "νηπιαγωγεία, παιδικούς σταθμούς, βρεφονηπιακούς σταθμούς, παιδότοπους, σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, φροντηστήρια, στα κτίρια των δημοσιων υπηρεσιών, νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, νομικών προσώπων ιδιωτικούς δικαίου που εποπτεύονται και επιχορηγούνται από το κράτος, οργανισμών και άλλων ιδιρυμάτων (Ο.Τ.Ε, Δ.Ε.Η, ΕΛ.ΤΑ κλπ.) στα νοσηλευτικά ιδρύματα, ιδιωτικές κλινικές, κέντρα υγείας, ιατρεία νομικών προσώπων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου (ΙΚΑ κλπ) ορίζονται ειδικοί χώροι (καπνιστήρια) στους οποίους θα υπάρχει ισχυρή εγκατάσταση συστήματος εξαερισμού για τους εργαζόμενους καπνιστές".

Από τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς εξαιρούνται τα πλοία εσωτερικών γραμμών που όπως αναφέρει ο νόμος "σε αυτά θα υπάρχει ένας χώρος καπνιστήριο, καλά αεριζόμενος, εάν είναι δυνατόν ανά όροφο".

Εξαιρούνται και οι χώροι υγειονομικού ενδιαφέροντος (εστιατόρια, καφέ, μπαρ, κέντρα διασκέδασης κ.α) που έχουν εμβαδό μέχρι 70 τετραγωνικά μέτρα οι οποίοι αν θέλουν κάνουν το μαγαζί τους σκέτο καπνιστήριο: "Τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος εμβαδού έως 70 τ.μ. χαρακτηρίζονται με απόφαση του ιδιοκτήτη τους... ως καταστήματα αποκλειστικά για καπνίζοντες ή μή καπνίζοντες".

Οι ιδιοκτήτες των μεγαλύτερων των 70 τ.μ. χώρων τώρα, οφείλουν να δημιουργήσουν καπνιστήρια για όσους δεν μπορούν να αποχωριστούν το τσιγάρο, αφού "δύναται να διαμορφωθούν χώροι καπνιζόντων που διαχωρίζονται από την υπόλοιπη αίθουσα και έχουν ειδικές εγκαταστάσεις εξαερισμού".

Το ίδιο ισχύει και για τους χώρους εργασίας. "Σε όλους τους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, κλειστούς ή στεγασμένους, που χρησιμοποιούνται για την παροχή εργασίας" με απόφαση εργοδότη προβλέπεται η δημιουργία ειδικών χώρων για τους καπνιστές.

Την τελευταία φορά που επιχειρήθηκε η απαγόρευση του τσιγάρου στους "χώρους υγειονομικού ενδιαφέροντος", το 2002, απέτυχε διότι οι έλεγχοι ήταν ελλιπείς. Αυτή τη φορά τους ελέγχους αναλαμβάνει το υπουργείο Υγείας που θα συνεργάστεί με δήμους και νομαρχίες. Προσλήψεις ωστόσο δεν έχουν γίνει μέχρι στιγμής για την στελέχωση των μικτών επιτροπών, όπως τις ονομάζει το υπουργείο που θα καλύψουν όλη την επικράτεια. Τελικά, δεν καθορίζεται λεπτομερώς η λειτουργία και στελέχωση των μηχανισμών ελέγχου. Απαγορεύεται σύμφωνα με το νόμο και η πώληση καπνού σε ανήλικους χωρίς να καθορίζεται ο τρόπος με τον οποίο θα ελέγχεται αυτό.